پیچ آلن و پیچ آلن مغزی
پیچ های آلن دسته ای از پیچ های پرکاربرد در صنعت بوده که ساختار، استاندارد دنده و کاربری مشابه پیچ و مهره شش گوش دارند و در واقع در کنار پیچ شش گوش و استاد بولت در ساختار صنایع و ماشین آلات کاربرد بسیار دارند. پیچ آلن برای اولین بار در سال ۱۹۳۶ توسط شرکن باور-شرته آلمان با شکل حفره داخلی شش گوش برای کاربری صنعتی با دسترسی کم به ثبت رسید. پیچ های آلن معمولا طبق استاندارد DIN 912 و یا ISO4762 بصورت معمولا نیم دنده و از کلاس های ۸.۸ و ۱۲.۹ تولید میشوند. کلاسهای دیگر پیچ های آلن آهن ۵.۶ و کلاس ۱۰.۹ نیز به درخواست مشتریان ساخته میشود اما استاندارد DIN912 برای کلاس های ۸.۸ و ۱۲.۹ می باشد.
از پیچ های آلن در ماشین آلات معدنی و راهسازی، خودرو سازی و بسیاری از کاربرد های مهندسی دیگر استفاده فراوان می شود. مهمترین دلیل گسترش کاربری پیچ آلن در صنایع مختلف امنیت، قابلیت اتکا و قیمت مناسب آنها است.
استاندارد های تولید پیچ آلن در دستگاه های مختلف به قرار زیر است:
ANSI: ASTM A574, B 18.3, B 18.3.1M
IS: 2269
ISO: 4762
DIN: 912
BS: 2470, BS-EN ISO 4762
مزایای استفاده از پیچ آلن
تفاوت اصلی پیچ آلن و شش گوش در گل آنهاست که پیچ های آلن گل بزرگتری داشته و در سایز برابر وزن بیشتری نیز دارند. برای اتصال آنها از آچار آلن استفاده میشود که تسلط بیشتری در اتصال مخصوصا در شرایطی که دسترسی سخت است دارند.
علاوه بر استاندارد DIN912 که متداول ترین استاندارد تولید پیچ آلن می باشد دو استاندارد دیگر نیز در تولید پیچ های آلن استفاده میشوند که تفاوت اصلی آنها با DIN912 شکل گل پیچ است. استاندارد DIN7984 استاندارد پیچ آلن با گل کم ارتفاع بوده که داخل گل نیز کفی تخت دارد. همچنین استاندارد DIN7991 نیز برای پیچ های آلن با سر مخروطی استفاده میشود که کاربری صنعتی کمتری دارد.
در مقایسه با پیچ های معمولی تعداد کمتری پیچ آلن می تواند اتصالی پایدار با استحکام بالا را بوجود آورد.
از آنجا که نیاز به تعداد کمتری پیچ آلن است تعداد سوراخ ها کمتر شده و نقاط تمرکز تنش کمتر می شود که خود سبب استحکام بیشتر سازه است.
تعداد کمتر پیچ آلن وزن سازه را نیز سبکتر میکند.
در نقاط اتصال پیچ آلن بر خلاف پیچ شش گوش به فضا سازی جانبی برای حرکت آچار نیازی نیست.
پیچ آلن سری ۱۹۳۶ و ۱۹۶۰
پیچ های آلن تولید شده در سال ۱۹۳۶ توسط شرکت باور-شرته از نظر استاندارد گل، طول رزوه و طول غیر رزوه تمامی معیار های مهندسی را بخوبی پوشش نمی دادند و به همین خاطر استفاده از پیچ های آلن استاندارد سال ۱۹۳۶ مخصوصا برای برخی سایز ها بسیار محدود بود. در دهه ۵۰ میلادی یک شرکت آمریکایی مطالعات بسیار دقیقی در زمینه محاسبات شکل هندسی، متریال بکار رفته و استاندارد های طراحی مهندسی را روی پیچ های آلن انجام داد. این مطالعات سبب رسیدن به استاندارد شکل و ابعاد مناسب تری برای کاربری پیچ آلن شد و در سال ۱۹۶۰ به عنوان استاندارد بین المللی تولید و کاربری پیچ های آلن به ثبت رسید. اصطلاح سری ۱۹۳۶ که بیشتر در سیستم آمریکایی گاها از آن نام می برند در واقع معرف استاندارد اولیه تولید پیچ های آلن می باشد.
پیچ های آلن نیز به سبب کاربرد صنعتی و قرار گرفتن در شرایط محیطی مختلف از جنس استنلس استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ و فولاد با پوشش ها و آبکاری مختلف گالوانیزه سرد و گرم و همچنین داکرومات نیز عرضه میشوند.
استاندارد ابعادی پیچ آلن
پیچ آلن تولید شده طبق استاندارد DIN 912 دارای ابعادی مشخص و البته با اندکی تلورانس بوده که این ابعاد طبق محاسبات مهندسی و متناسب با قطر اسمی پیچ آلن تبیین شده است. جدول زیر این ابعاد را نمایش می دهد.
